Konservatorium
Dzisiejsze konserwatorium powstało w wyniku rozbudowy „Szkoły Augusty” – uczelni dla dziewcząt, funkcjonującej pod tą nazwą do 1945 roku. Zachodnia część budynku została wybudowana w latach 1907/1912 pod kierownictwem firmy budowlanej Hermann Pabel & Co. W latach 1910/12 dobudowano pod kierownictwem Juliusa Gräbnera obecną wschodnią część budynku, salę gimnastyczną oraz krużganek na dziedzińcu. Rozbudowa ta przyczyniła się do poprawienia ogólnego wrażenia architektonicznego tego budynku. Po II wojnie światowej oraz po wyzwoleniu przez Armię Czerwoną, mieściły się tutaj dwie szkoły: 6. Zespół Szkół Ogólnokształcących oraz 6. Gimnazjum. Wraz z prowadzeniem dziesięcioletniego obowiązku szkolnego, stworzono tutaj pierwszą szkołę politechniczną (EOS/ Erweitere Polytechnische Oberschule), prowadzącą do uzyskania matury.
Dopiero w 1982 roku szkoła została przekształcona w konserwatorium. W latach 1988-1990 przebudowano salę gimnastyczną na salę koncertową, zobowiązując się zachować istniejące już elementy stylistyczne, konstrukcję stropu oraz emporę. Sala koncertowa, ciesząca się bardzo dobrą akustyką, może pomieścić 300 osób. Jej wizytówką są organy firmy Sauer, składające się z 29 przełączników rejestrowych oraz 2000 piszczałek. Przebudowę pomieszczenia nadzorował architekt miejski Peter Kittel.
W latach 1994/95, wraz z zewnętrzną renowacją budynku głównego, rozpoczęto obszerną renowację całego konserwatorium. Prace te zostały zakończone wraz z modernizacją i odnowieniem sali koncertowej.
Mieszkańcy miasta Cottbus dumni są sukcesów konserwatorium muzycznego. Wielu, z wykształconych tutaj młodych muzyków, zajmuje czołowe miejsca w konkursie „Jugend musiziert” (Młodzież muzykuje).